``வலி இருக்கத்தான் செய்யும் அதுக்காக வயித்த பட்டினி போட முடியாதுலா!"- மாற்றுத்திறனாளி ஆறுமுக கண்ணன்

தென்காசியில் ஒரு கால் செயல்படாத மாற்றுத்திறனாளி ஒருவர் தன்னம்பிக்கையோடு சைக்கிள் மிதித்து பால் வியாபாரம் செய்து தன் குடும்பத்தை காப்பாற்றி வருவதை அறிந்து மாலை நேரத்தில் அவரை சந்திக்கச் செல்லும்போது வயக்காடுகளுக்கு மத்தியிலுள்ள குளமொன்றில் எதிர் நீச்சல் அடித்துக் கொண்டிருந்திருந்த கண்ணன் எங்களை வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று உரையாடத் தொடங்கினார்.

"என் பேரு ஆறுமுக கண்ணன். தென்காசி பக்கத்துல முத்துமாலைபுரம் தான் ஊரு. பிறவிலேயே எனக்கு ஒத்தக்கால் செயல்படாம போச்சு. சின்னப் பிள்ளையிலே எங்கம்மாத்தான் காட்டு வேலைக்குப் போய் என்னைப் பாத்துக்கிட்டாங்க. எனக்கு இப்போ 37 வயசு ஆகுது கல்யாணமாகி 3 பிள்ளைகள் இருக்கு. காலையில 5 மணிக்கு எந்திருச்சி ஒவ்வொரு வீட்டுக்கும் போய் சைக்கிள் மிதிச்சிக்கிட்டே பால் கறக்க போவேன் அதுக்கப்புறம் அந்தப் பாலை கொண்டு போய் ஒத்தக்காலை வச்சி சைக்கிள் மிதிச்சிக்கிட்டே பால் பண்ணையில போய் குடுத்துட்டு வருவேன். அதைப்போல சாயங்காலமும் பால் கறந்து பண்ணைக்கு போய் குடுத்துட்டு வருவேன். ஒரு நாளைக்கு சம்பளமா 150 ரூபாய் கிடைக்கும். என்னோட பொண்டாட்டி பீடித்தான் சுற்றுதாங்க அவங்களுக்கும் வாரத்தில் 500 ரூபா சம்பளம் குடுப்பாங்க. அதை வச்சிதான் குடும்பத்தை ஓட்டிக்கிட்டு இருக்கோம். அதுமட்டுமில்லாம நீச்சல் அடிப்பேன், மரம் ஏறுவேன் எல்லாத்தையுமே செய்வேன். வலி இருக்காத்தான் செய்யும் அதுக்காவ வயித்த பட்டினி போட முடியாதுலா!நம்மளால முடியாதுன்னு உக்காந்துரக் கூடாது. யாருக்கும் எப்பயும் பாரமா இருந்திரக்கூடாதுன்னு தன்னம்பிக்கையோடு பேசும் கண்ணன் பால் கேணோடு கூடிய சைக்கிளில் ஏறி நமக்கு சிரித்துக்கொண்டே ஓட்டிக் காண்பிக்கிறார்.

கண்ணனின் மனைவி சுடலைக்கனியோடு பேசும்போது,

" எனக்கு சின்ன வயசுல இருந்து அம்மா அப்பா கிடையாது. ஊர்க்காரங்க தான் நல்ல பையன்னு இவரைக் கல்யாணம் பண்ணி வச்சாங்க. எங்க மூணு பிள்ளைகளையும் உழைச்சி தான் காப்பாத்திட்டு இருக்கோம். இதுவரைக்கும் யார்கிட்டயும் கை ஏந்துனது இல்ல. ரேசன் அரிசி சாப்டுக்கிடுறோம் அவரும் முடிஞ்ச வரைக்கும் வேலைக்கு போய்டுறாரு.

நம்மள மாதிரி பிள்ளைகள் படிக்காம இருந்திரக்கூடாதுன்னு தான் இவ்ளோ கஷ்டத்துலயும் பிள்ளைகளை படிக்க வைக்கிறோம். சில நேரந்தான் சாப்பாட்டுக்கே வழியில்லாம இருக்கும்போது நம்மள மாதிரியே பிள்ளைகளும் கஷ்டப்படுதேன்னு வயத்தெறிச்சலா இருக்கும். இருந்தாலும் அவர் எங்களை நல்லா தான் பாத்துக்கிடுதாரு நானும் பீடிச்சுத்துதேன். அவரு சொன்ன மாதிரி முடியாதுன்னு உட்கார்ந்திர முடியாதுல முதல்ல சங்கடமாத்தான் இருக்கும். நமக்கு உழைச்சாத்தான் சோறுங்கயில உழைச்சுதான ஆவணும். உடம்பு இருக்க வரைக்கும் உழைக்கணும் என்று பக்கத்தில் நிற்கும் கண்ணனுக்கு இன்னும் பக்கபலமாய் திகழ்கிறார் சுடலைக்கனி.