இந்தியாவின் வேர், அமெரிக்க மண்ணில் -ஆஸ்வில் பயணமும் மவுண்ட் சோமாவின் மந்திரமும்

வாசகர்களை, எழுத்தாளர்களாக, பங்களிப்பாளர்களாக மாற்றும் விகடனின் ‘My Vikatan’ முன்னெடுப்பு இது. இந்தக் கட்டுரையில் இடம்பெற்றுள்ள கருத்துகள் அனைத்தும், கட்டுரையாளரின் தனிப்பட்ட கருத்துகள். விகடன் தளத்தின் கருத்துகள் அல்ல - ஆசிரியர்

நவம்பர் காற்று மெல்ல முகத்தில் புன்னகை வருடுவது போல, ஆஸ்வில் நகர வீதிகளில் நடந்து கொண்டிருந்தேன். வட கரோலினாவின் இந்த மலைநகரம் (Asheville, North Carolina), ஒரு ஓவியரின் கைவண்ணத்தில் உருவான கனவு போல இருந்தது.

மரங்கள் மஞ்சள், செம்மஞ்சள், ஆரஞ்சு இலைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு, பருவத்தின் வண்ணத் திருவிழாவை நடத்தின.

காற்றில் இயற்கையின் முனகலும், நகரத்தின் சலசலப்பும் கலந்து ஒரு புலப்படாத இசை. நான் ஒரு பயணி. ஆனால், இது வெறும் சுற்றுலா இல்லை. மனதில் ஒரு தேடல், ஒரு அமைதி, ஒரு புதிய அனுபவத்தை எதிர்பார்த்து. ஆஸ்விலின் கலைத்தெருக்கள், புத்தகக் கடைகள், கஃபேக்கள் என்னை மயக்கின.

ஒரு சிறு கஃபேயில், கையில் காபி கோப்பையுடன், ஜன்னல் வழியே ப்ளூ ரிட்ஜ் மலைகளைப் பார்த்தபோது, மனது முனகியது: "மவுண்ட் சோமாவுக்குப் போக வேண்டும்."இணையத்தில் படித்தவை மனதில் மின்னின. ஸ்ரீ சோமேஸ்வரா கோவில், வேத மரபுகளைப் பின்பற்றி, மலைகளின் மடியில் அமைந்த ஆன்மிகத் தலம். "மேற்கின் கைலாசம்" என்று அழைக்கப்படும் இடம்.

இந்தியாவில் இருந்து 46 டன் கிரானைட் கற்களால், வாஸ்து சாஸ்திரப்படி கட்டப்பட்ட கோவில். இதைக் கேள்விப்பட்டவுடன், ஆர்வம் தொற்றிக் கொண்டது. இந்தியாவின் வேர், அமெரிக்க மண்ணில் எப்படி பயணிக்கிறது?

முதல் நாள்: மவுண்ட் சோமா , காலை 8 மணி.

வாடகைக் காரில் ஆஸ்விலை விட்டு, I-40 நெடுஞ்சாலை வழியாக NC-209 மார்க்கத்தில் மவுண்ட் சோமாவை நோக்கி பயணித்தேன். சாலையில் மலைகள், இலைகள் உதிர்ந்து பறந்து, மேகங்கள் வானத்தை மூடியிருந்தன.

பயணம் ஒரு தியானம் போல இருந்தது. மனதில் ஒரு கேள்வி: "இந்த இயற்கையின் நடுவே, ஒரு சிவன் கோவில் எப்படி இருக்கும்?"கோவில் வளாகத்தில் நுழைந்ததும், காற்றில் ஒரு தனித்துவமான அமைதி. வாகனங்கள் அனுமதிக்கப்படாத பகுதி என்பதால், கால்நடையாக நடந்தேன். 

மஹாநந்தி பூங்கா, 14 அடி உயர ஹனுமான் சிலை—கருப்பு கிரானைட்டில், மலைப்பாம்பைப் போல உறைய வைத்தது. ஆனால், அந்த உறைவில் ஒரு ஆழமான அமைதி.மாலை 6 மணி ஆரத்திக்கு கோவிலை அடைந்தேன்.

கோவிலின் முகப்பு, இந்தியக் கட்டிடக்கலையின் நேர்த்தி. மணியின் ஒலி, மந்திரங்களின் முனகல், அகல் விளக்குகளின் ஒளி-மனதை வேறு உலகத்துக்கு அழைத்துச் சென்றன. பண்டிதரின் மந்திர உச்சரிப்பு, ஒரு நதியைப் போல பாய்ந்து, மனதை ஆற்றில் மூழ்கடித்தது.

கங்கா பூங்காவில், சிவலிங்கங்கள் மீது தொடர்ந்து பாயும் நீர், இயற்கையும் ஆன்மிகமும் ஒன்றாகக் கலந்த தருணம்.அடுத்த நாள்: பில்ட்மோர் மற்றும் ஆஸ்வில் வீதிகள்ஞாயிறு காலை, பில்ட்மோர் எஸ்டேட்டுக்கு பயணித்தேன்.

உலகின் மிகப்பெரிய வீடு என்று பெயர் பெற்ற பில்ட்மோர், ஒரு அரண்மனை போல மலைகளின் மடியில் அமைந்திருந்தது. 250 அறைகள், பிரம்மாண்டமான தோட்டங்கள், ஒரு பழைய ஐரோப்பிய அரசவம்சத்தின் கனவு போல. உள்ளே நுழைந்ததும், காலம் பின்னோக்கிப் பயணித்தது. 

ஒவ்வொரு அறையும், ஒவ்வொரு ஓவியமும், ஒவ்வொரு தளபாடமும் ஒரு கதை சொன்னது. தோட்டத்தில் நடந்தபோது, மலைகளின் பின்னணியில், இலைகளின் வண்ணங்கள் மனதை மயக்கின.

"இது ஒரு வீடு இல்லை, ஒரு உலகம்," என்று மனது முனகியது. பில்ட்மோர் கிராமத்துக்கு வந்தபோது, அது ஒரு சிறிய ஐரோப்பிய கிராமம் போல இருந்தது. கல் பாதைகள், பழைய கடைகள், காற்றில் பேஸ்ட்ரியின் வாசனை.

ஒரு சிறு கடையில், கையால் செய்யப்பட்ட சாக்லேட்டை வாங்கி, மெல்ல ருசித்தேன். அந்தக் கிராமத்தின் அமைதி, ஆஸ்விலின் கலைநயத்துடன் ஒரு அழகிய கலவை.மதியம், ஆஸ்வில் நகர மையத்தில் உள்ள லைலா உணவகத்துக்கு சென்றேன்.

ஞாயிறு பஃபே, ஒரு இந்திய உணவு விருந்து. தந்தூரி சிக்கன், பட்டர் சிக்கன், பன்னீர் மசாலா, பெங்காளி மீன் குழம்பு—ஒவ்வொரு கவளமும் மனதை சென்னைக்கு இழுத்துச் சென்றது. மீன் குழம்பு, காரமும் புளிப்பும் கலந்து, நாக்கில் ஒரு பயணம். "இந்த உணவு ஆஸ்விலில் கிடைக்கிறதா?" என்று ஆச்சரியமாக இருந்தது.மாலையில், ஆஸ்வில் நகர வீதிகளில் ஒரு நடை. கலைஞர்கள் தங்கள் ஓவியங்களை விற்றனர், இசைக்கலைஞர்கள் தெருவோரத்தில் தங்கள் இசையை வழங்கினர்.

ஒரு புத்தகக் கடையில், பழைய புத்தகங்களின் மணம் மனதை நிறைத்தது. ஒரு கவிதைத் தொகுப்பை வாங்கி, ஒரு பெஞ்சில் அமர்ந்து, மலைகளைப் பார்த்தபடி படித்தேன்.

பயணம் முடிந்து, ஆஸ்விலை விட்டு புறப்படும்போது, மனதில் ஒரு தெளிவு. மவுண்ட் சோமாவின் ஆன்மிக அமைதி, பில்ட்மோரின் பிரம்மாண்டம், கிராமத்தின் எளிமை, லைலாவின் சுவை, ஆஸ்வில் வீதிகளின் கலை—இவை அனைத்தும் ஒரு கதையாக, ஒரு பயணமாக, மனதில் என்றென்றும் இருக்கும்.

My Vikatan-க்கு உங்களது `சுற்றுலா' கட்டுரை

இனி வாசகர்கள் விகடன் அறிவிக்கும் மாதாந்திர தலைப்பை மையப்படுத்தி கட்டுரைகள் அனுப்பலாம்.

இந்த மாதத்திற்கான தலைப்பு - `சுற்றுலா'. சுற்றுலா என்கிற தலைப்பில் My Vikatanக்கு உங்களது கட்டுரை படைப்புகளை அனுப்பலாம். நீங்க சுற்றுலா போன அனுபவமாக இருக்கலாம், பார்க்க வேண்டிய தலங்களாக இருக்கலாம், சுற்றுலா போகும் போது செய்ய வேண்டிய ஏற்பாடுகள் குறித்த தகவல்களாகவும் இருக்கலாம். ஆனால், உங்களின் சொந்த படைப்பாக, இதுவரை எந்த தளத்திலும் வெளிவராத படைப்பாக இருக்க வேண்டும், புகைப்படங்களுடன் அனுப்பவேண்டும். தேர்வு செய்யப்படும் கட்டுரைகள் அனைத்தும் பிரசுரம் ஆகும்.

வாசகர்களை உற்சாகப்படுத்தும் நோக்கில், இந்த மாதம் அனுப்பப்படும் பயணக் கட்டுரைகளில் சிறந்த கட்டுரைகள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு பரிசுத் தொகை வழங்கப்பட உள்ளது.   

பரிசுத்தொகை விவரம்:

• முதல் பரிசு : ரூ. 2,500 (2 வெற்றியாளர்கள்)

• இரண்டாம் பரிசு : ரூ. 1000 (5 வெற்றியாளர்கள்)

• நினைவுப் பரிசு: ₹500 (10 வெற்றியாளர்கள்)

நினைவில் கொள்க: 

• நீங்க கட்டுரையை அனுப்ப வேண்டிய கடைசி நாள் ஜூன் 20, 2025

• ஒருவர் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட கட்டுரைகளை அனுப்பலாம்.

• உங்கள் படைப்புகளை: my@vikatan.com என்ற மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு அனுப்பலாம்

• விகடனுக்கு என்று பிரத்யேகமாக அனுப்பப்படும் கட்டுரைகள் மட்டுமே பரிசீலிக்கப்படும்

• உங்கள் படைப்பை திருத்தவோ, பிரசுரிக்கவோ, நிராகரிக்கவோ முழு உரிமையும் விகடனுக்கு இருக்கிறது. 

• கட்டுரையின் தரத்தின்  அடிப்படையில் வெற்றியாளர்கள் விகடன் நடுவர் குழுவால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.