ஜாதிய பிரிவுகள் நிரந்தரப்படுவதைத்தான் ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பும் ஜாதிய அடிப்படையிலான இட ஒதுக்கீடும் ஊக்குவிக்கும். அனைத்து ஜாதிகளிலும் உள்ள ஏழைகளை ஏழைகளாக மட்டுமே வரையறை செய்யாமல், அவா்கள் பிறந்த ஜாதிகளை வைத்து இடஒதுக்கீடு செய்வது சமூக அநீதியாகுமே தவிர, சமூக நீதியாகுமா?
ஜாதியம் ஒரு விநோதமான கட்டமைப்பு. இந்தியாவைத் தவிர பிாடுகளில் இத்தகைய ஜாதிய கட்டமைப்பு இவ்வளவு இறுக்கமாக இல்லை.
ஒருவா் தனக்கு விருப்பமான மதத்தில் சேரலாம். அதிலிருந்து விலகவும் செய்யலாம். ஆனால், அவரே தனக்கு விருப்பமான ஜாதியில் சேரவும் முடியாது. அந்த ஜாதியிலிருந்து விலகவும் முடியாது.
இந்தியாவில் ஒருவா் ஏதோ ஒரு ஜாதியில்தான் பிறக்கிறாா் என்பது உண்மை. இறக்கும்போது மட்டுமல்ல, இறந்தபிறகும்கூட அவா் ஜாதியால்தான் அடையாளம் காணப்படுகிறாா். ஜாதியம் என்பது உயா்ஜாதி ஹிந்துக்களின் ரத்தத்தில் ஊறிக் கலந்துள்ளது போலவே, கீழ் ஜாதியினரை தீண்டத்தகாதவா் என்று அவா்கள் கருதுகிற மனோபாவமும்அவா்களுடைய ரத்தத்தில் கலந்துள்ளதையும் மறுக்க இயலாது.
ஜாதிவிட்டு வேறுஜாதியில் காதலித்தால் அவா்களை அவா்களின் பெற்றோா்களே கொலை செய்துவிடுகிற அளவுக்குப் பல வழக்குகள் பல மாநிலங்களில் இன்றைக்கும் இருக்கின்றன. கிறிஸ்தவ மதத்துக்கு மாறிய தாழ்த்தப்பட்டவா்கள்கூட, அந்த மதத்தில் அவா்களுக்கான தனியான தேவாலயங்களில்தான் வழிபாடு நடத்துகிறாா்கள்.
தமிழக நாகரிகத்தின் பொற்காலம் எனப் பேசப்படுகிற சங்ககாலத்தில்கூட கூல வாணிகன், அறுவை வாணிகன், கணியன் என்று ஜாதிகள் இருந்திருக்கின்றன. அவை உயா்வு, தாழ்வு ஜாதிகளாக இல்லை என்பதாகவே புரிந்துகொள்ளப்படுகிறது. ஆனால், அதுகுறித்த தெளிவான பதிவுகள் இல்லை. மேல்குலத்தோா், கீழ்குலத்தோா் என்று சொல்லப்படுவதால், ஏற்றத்தாழ்வுகள் இருக்கவில்லை என்று சொல்லமுடியவில்லை.
ஜாதியத்தை ஒழிக்க முடியாத நிலையில்தான் முன்னேறிய ஜாதிகள், பிற்படுத்தப்பட்ட ஜாதிகள், பட்டியலினப் பழங்குடி ஜாதியினா் என மூன்றாக ஜாதிகளை வகுத்துள்ளோம். முன்னேறிய ஜாதிகளிலுள்ள வசதியானவா்கள் கல்வி, வேலைவாய்ப்புகளைத் தங்கள் சுய வசதிகளினாலேயே பெற்றுக்கொள்கிறாா்கள். அதனால், பிற்படுத்தப்பட்ட ஜாதியினருக்கும், பட்டியலின-தாழ்த்தப்பட்ட ஜாதியினருக்கும் இடஒதுக்கீடுகள் தரப்பட்டு, அதன்மூலம் அவா்கள் கைதூக்கிவிடப்பட்டு வருகின்றனா். அப்படி வந்த இடஒதுக்கீட்டின் வரலாறு தமிழ்நாட்டில் ஏறக்குறைய நூறாண்டுப் பழைமையானது.
1971-இல் கல்வி, வேலைவாய்ப்புகளில் தி.மு.க. ஆட்சியில் பிற்படுத்தப்பட்டோா் இடஒதுக்கீடு 31 சதவீதமாகவும், பட்டியல் ஜாதிகளுக்கு 18 சதவீதமாகவும் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது. அதில், பொருளாதார வசதியின்மையையும் சோ்க்க வலியுறுத்தப்பட்டது. ஆனால், அது ஒப்புக்கொள்ளப்படவில்லை. சமுதாயத்தில் ஜாதிரீதியாகப் பிற்படுத்தப்பட்டவா்களுக்குத்தான் இடஒதுக்கீடு என்பதாக வலியுறுத்தப்பட்டது.
ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பு நடத்தினால் ஒவ்வொரு ஜாதியிலும் உள்ளவா்களின் எண்ணிக்கை நிச்சயம் தெரியும். அந்த எண்ணிக்கைக்கு ஏற்ப இடஒதுக்கீடுகளை செய்துவிட முடியும். ஜாதிகளை ஒழிப்பதற்கான சமூகக் கொள்கையைத் தீவிரமாகப் பேசிவந்த தி.மு.க. ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பை மறுப்பதற்குப் பதிலாக, அதை வரவேற்கிறது என்பது முரண்.
உண்மையில் பா.ம.க.-தான் முன்பிருந்தே ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பை சொல்லிவந்தது. இன்றைக்கு பா.ம.க. போல தி.மு.க.-வும் பேசத் தொடங்கிவிட்டது வியப்பு. பிகாா், ஆந்திர மாநிலங்களில் ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பை முடித்துவிட்டாா்கள். அதன் பின்விளைவுகளை இனிமேல்தான் பாா்க்கப் போகிறோம்.
உண்மையில் ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பை மற்ற கட்சிகள் கேட்பதற்கும், பாஜக கேட்பதற்கும் அடிப்படையான ஒரு வித்தியாசம் உள்ளது எனப் பலருக்குத் தெரியவில்லை. ஒவ்வொரு ஜாதியிலும் கவனிப்பாரற்ற ஏழைகளைப் பற்றி யாரும் பேச முன்வராத நிலையில், பாஜகதான் ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பின் மூலம் அந்த ஏழைகளுக்குக் குரல்கொடுத்துள்ளது.
ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பு மூலம் அரசியல் பேரங்கள் நடத்தலாம். ஒரு ஜாதியின் எண்ணிக்கை மற்ற ஜாதிகளின் எண்ணிக்கையைவிடக் கூடுதலாக இருந்தால், கூடுதல் எண்ணிக்கை ஜாதிகளின் ஆதிக்கம், பிற சிறுசிறு ஜாதிகளின்மீது செலுத்தப்படும் என்பதை மறுக்க முடியாது. அல்லது அந்த சில சிறிய ஜாதிகள் கூட்டணி அமைத்து தமது பலத்தை கூடுதலாக்கிக் கொள்ளவும் முடியும். இதனால், ஏற்படும் தீய விளைவுகளில் ஜாதிகள் அனைத்துமே தங்கள்தங்கள் சக்திக்கேற்ப அரசியல் ஆதாயம் தேடுமாறு தூண்டப்படும்.
தமிழ்நாட்டில் தேவா்கள், வன்னியா்கள், வேளாளக் கவுண்டா்கள், நாடாா்கள், பட்டியலினத்தவா் என்று ஐந்து வலுவான ஜாதிகள் உள்ளன. இந்த ஜாதிகளுக்குப் பின்னா்தான் மற்ற பல ஜாதிகளை வரிசைப்படுத்த முடியும். இந்த முயற்சியில் ஜாதிகளில் உள்ள நபா்களின் எண்ணிக்கை மட்டுமே நமக்குத் தெரியவரும். அந்த நபா்களில் ஏழைகளாக உள்ளவா்களின் எண்ணிக்கையைப் பெறுவது அந்த ஜாதிகளுக்கு அவ்வளவு அவசியமில்லை.
இதுவல்லாமல், ஒவ்வொரு ஜாதியிலும் உட்பிரிவுகள் பலபல உள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக, பள்ளா் வகுப்பினா் என எடுத்துக்கொண்டால் தமிழ்நாடு, கேரளம், கா்நாடகத்தில் பள்ளா் வகுப்பினா் உள்ளனா். அவா்களின் உட்பிரிவு ஜாதிகளாக வாய்க்காரா், காலாடி, மூப்பன், குடும்பன், பண்ணாடி, வாதிரியன், தேவேந்திரக் குலத்தான் என 7 உட்பிரிவுகள் உள்ளன. இதேபோல ஒவ்வொரு ஜாதியிலும் இப்படிப்பட்ட உட்பிரிவுகள் பல உள்ளன. அவா்களை ஒரே பெயரில் கணக்கிடுவது அவ்வளவு சுலபமானது அல்ல.
மேலும், இன்னொரு மறைமுகமான முயற்சியும் நடக்கலாம். ஒவ்வொரு ஜாதியும் தங்கள் எண்ணிக்கையைக் கூடுதலாகக் காட்டிக்கொள்ள பொய்யான எண்ணிக்கையைத் தரமுடியும். அதைத் தவிா்ப்பதும் அவ்வளவு எளிதல்ல.
முன்னாள் முதல்வா் எம்.ஜி.ஆா். அமெரிக்காவில் சிகிச்சை பெற்று குணமாகி 1987-இல் சென்னை திரும்பினாா். அப்போது ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பு நடத்தவேண்டும் என்ற கோரிக்கையை அரசியல் கட்சிகள் வலுவாக எழுப்பின. இதையடுத்து அனைத்து சமுதாயத்தினரையும் அழைத்து ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பு குறித்து முன்னாள் முதல்வா் எம்.ஜி.ஆா். பேச்சுவாா்த்தை நடத்தினாா். பா.ம.க. நிறுவனா் மருத்துவா் ராமதாஸும் அந்தக் கூட்டத்தில் கலந்துகொண்டாா்.
அப்போது ஜாதிக்கான இடஒதுக்கீட்டை அதிகமாகப் பெறவேண்டும் என்பதற்காக ஒவ்வொருவரும் தங்கள் ஜாதி நபா்களைக் கூட்டி கணக்குக் கொடுத்தனா். இவ்வாறு ஒவ்வொரு ஜாதியினரும் அளித்த எண்ணிக்கையை எல்லாம் கூட்டியபோது, தமிழ்நாட்டின் மொத்த
மக்கள்தொகையைவிட 2 கோடி போ் அதிகமாக இருந்ததைக் கண்டு வியப்படைந்த அன்றைய முதல்வா் எம்.ஜி.ஆா்., அந்த முயற்சியைக் கைவிட்டாா். எனவே, ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பு என்பது, ஜாதிகளில் உள்ள உண்மையான ஏழைகளைக் கைதூக்கி விடுவதற்கு நிச்சயம் உதவாது என்பதை உணர வேண்டும்.
தமிழகத்தில் இட ஒதுக்கீட்டு விகிதத்தை முன்னாள் முதல்வா் எம்.ஜி.ஆா். 31 சதவீதத்திலிருந்து 50 சதவீதமாக அதிகரித்து அறிவித்தாா். அதற்குப் பிறகு 1989-இல் முதல்வராக கருணாநிதி இருந்தபோது, பிற்படுத்தப்பட்டோரில் ஒரு பிரிவு மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்டோா் என மாற்றப்பட்டது; அதில் 108 ஜாதிகள் இடம்பெற்றன. பிற்படுத்தப்பட்டோருக்கான 50 சதவீத ஒதுக்கீட்டில் 20 சதவீதத்தை மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட 108 ஜாதிகளுக்கு உள்ஒதுக்கீடு செய்து ஆணை பிறப்பிக்கப்பட்டது.
தமிழகத்தில் இடஒதுக்கீட்டை 69 சதவீதமாக அதிகரித்து அரசியல் சாசனத்தின் 9-வது அட்டவணையில் இணைத்து நீதிமன்றம் தலையிடாதவாறு செய்து முன்னாள் முதல்வா் ஜெயலலிதா சாதனை நிகழ்த்தினாா்.
மேலே குறிப்பிட்ட 108 ஜாதிகளில் பெரும்பான்மையாக இருக்கும் வன்னியா்கள், தங்களுக்கு 10.5 சதவீதம் ஒதுக்கீடு செய்யக் கோரி போராடினாா்கள். முதல்வராக இருந்த எடப்பாடி பழனிசாமி அதற்கான ஆணையை பிறப்பித்தாா். உயா்நீதிமன்றம் ஒரு ஜாதிக்கு 10.5 சதவீதமா என அதை ரத்துசெய்தது; அந்தத் தீா்ப்புக்குக் காரணம், மீதியுள்ள இடஒதுக்கீடு மற்ற 107 ஜாதிகளுக்கு என்பது சமத்துவ நீதிக்கு எதிரானது என்பதுதான்.
ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பில், ஜாதியே இல்லாமல் வாழ்கின்ற கலப்புமணத் தம்பதிகளின் வாரிசுகளை எந்த ஜாதியில் கணக்கெடுக்க முடியும்?
1931-இல் எடுக்கப்பட்ட மக்கள்தொகை கணக்கீட்டின்படி, இந்தியா முழுவதும் உள்ள ஜாதிகளின் எண்ணிக்கை 4,137; தமிழகத்தில் 377; இவற்றில் பிற்படுத்தப்பட்ட ஜாதிகள் 257.
ஜாதிவாரி கணக்கெடுக்கப்பட்டு எண்ணிக்கைக்கு ஏற்ப அனைத்து ஜாதியினருக்குமே இடஒதுக்கீடு செய்யப்படுமானால், அதிக நபா்களுள்ள ஜாதியினருக்குத் தானே அதிக சதவீத இடஒதுக்கீடு செய்யப்படும். இது, சமூகநீதியில் சமத்துவ நீதியை ஒழித்துவிடுவதாக ஆகிவிடாதா?
பட்டியல் ஜாதிகளில் உள்ள வசதியானவா்களுக்குக் கல்வியிலும், வேலைவாய்ப்புகளிலும் இடஒதுக்கீடு அளிக்கப்படுவதை தவிா்ப்பதற்காக கிரீமி லேயா் என்கிற நீதிமன்றத் தீா்ப்பு வந்தது. அந்தத் தீா்ப்பையே அமல்படுத்த முடியவில்லை என்றால், ஜாதிகளுக்குள் எப்படி சமூகநீதி இருக்க முடியும்?
அனைத்து ஜாதிகளிலும் உள்ள ஏழைகளை ஏழைகளாக மட்டுமே வரையறை செய்யாமல், அவா்கள் பிறந்த ஜாதிகளை வைத்து இடஒதுக்கீடு செய்வது சமூக அநீதியாகுமே தவிர, சமூக நீதியாகுமா? எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக மகாகவி பாரதியாரின் ‘ஜாதிகள் இல்லையடி பாப்பா’ என்கிற கனவு நனவாகாமல், ஜாதியப் பிரிவுகள் நிரந்தரப்படுவதைத்தான் ஜாதிவாரி கணக்கெடுப்பும் ஜாதிய அடிப்படையிலான இடஒதுக்கீடும் ஊக்குவிக்கும்!
கட்டுரையாளா்:
முன்னாள் ஆசிரியா், ஓம் சக்தி இதழ்.
